سیستم اتصال خلبان به بال پاراگلایدر

سیستم اتصال خلبان به بال پاراگلایدر

به طور کلی سیستم اتصال از 4 رایزر اصلی به نام های A و B و C و D تشکیل شده است.به هر کدام از این رایزر ها تعدادی بند متصل است که این بندها عامل اتصال هارنس(صندلی) به بال هستند.(ضمنا در این بررسی فقط سیستم را برای نصف بال توضیح میدهم چون دو طرف بال قرینه هم هستند.)

به شکل زیر دقت کنید:

 

همانطور که در شکل مشاهده می کنید اولین و جلو یی ترین رایزر رایزر A است که مهمترین رایزر بوده و به قسمت جلویی بال در لبه حمله و محل سل های ورودی هوا متصل است.اندک کشش و بی ثباتی در این رایزر باعث تاک کردن(شکستن) بال می شود و بسیار خطرناک است.بعد از رایزر A به ترتیب رایزر های B و C و D قرار دارند.3 بند اول هر کدام از رایزر ها در زیر بال هر کدام به سه بند فرعی تقسیم می شوند.که با اعداد 1و 2 و 3 نمایش داده شده اند.همانطور که ملاحظه می کنید به قسمت جانبی بال سه بند فرعی متصل است که همگی بر روی رایزر B قرار دارند.

یکی از مهمترین قسمتهای این سیستم سیستم فرمان یا برک است که در قسمت پایینی بال و در لبه فرار آن قرار دارد و در شکل با حرف F مشخص شده است.سیستم برک اعمالی از قبیل گردش ها به چپ و به راست افزایش یا کاهش ارتفاع تصحیح مسیر کم کردن سرعت و ترمز در هنگام لندینگ و اعمالی از این قبیل را انجام می دهد.در حقیقت کلیه فرامین در پاراگلایدر توسط این سیستم انجام می شود.بند برک به قسمت پشتی آخرین رایزر متصل است به طوریکه با هیچکدام از رایزر ها درگیری ندارد.دو قسمت مهم که همیشه باید قبل از پرواز چک شوند یکی رایزر A در لبه حمله و دیگری بند برک است که بسیار مهم هستند و اندک اشکالی در آن ها می تواند پرواز خطرناکی را به همراه داشته باشد.با توجه به گستردگی عملکرد سیستم برک در پرواز این بند ابتدا به سه شاخه و سپس هر شاخه به سه شاخه فرعی تر تقسیم می شوند تا همه نیمه بال را پوشش دهند.چون هر برک برای نصف یک بال است و در سمت دیگر برک دیگری قرار دارد.به طور کلی در نیمه هر بال سالم 14 بند اصلی و 50 بند فرعی متصل به بال قرار دارند که این برای نصف یک بال است و برای کل یک بال سالم 28 بند اصلی و 100 بند فرعی وجود دارد.